Poznaj tę rasę: Kangal.

BANG! AHOJ!
W dzisiejszym wydaniu "Poznaj te rasę" opiszę wam psa rasy Kangal:

Są to gigantyczne psy, wywodzące się od mastifa, ale bez pofałdowanej skóry na głowie, beczkowatej klatki piersiowej, czy skróconej kufy dzisiejszych ras mastifów. Dojrzałe samce osiągają wysokość 76-86 cm i 50-63 kg wagi, samice są na ogół nieco mniejsze: 71-79 cm i 40-54 kg. Są to potężne i dobrze umięśnione psy, ale zdolne do szybkiego i sprawnego biegu, gdyż muszą być w stanie pełnić swoją rolę obrońców stada. Kangale mają charakterystyczną czarną maskę i uszy, zaś umaszczenie od jasnopłowego po szaro-bure, w zależności od ilości czarnych włosów wierzchniej okrywy, zwłaszcza na głowie. To umaszczenie jest często nazywane "boz" (bury) lub "karabash", co po turecku oznacza "czarną głowę". Psy mają krótką, gęstą podwójną okrywę, która chroni je w ostre zimy i upalne lata ich ojczystego regionu, zaś podszerstek jest często miękki i szary. Mogą mieć białe "skarpetki" i krawat na klatce piersiowej; Kangale nigdy nie są łaciate, białe, ani pręgowane.

 Zarówno pies, jak też suka Kangala są w pełni zdolne, aby pobiec i zabić wilka (głównego drapieżnika w górach Turcji), ale zazwyczaj wystarcza im, gdy go przegonią i wrócą do stada. Czy to w tureckiej wsi, czy na amerykańskich przedmieściach, zachowują swoją terytorialność. Ich głębokie szczekanie ostrzega przed czymś podejrzanym na podwórku i będzie z pewnością wyzwaniem rzuconym intruzom, gdy wyczują ich złe intencje.

Kangale posiadają klasyczny temperament obrońcy stada, a jednak są bardziej zorientowane na ludzi w porównaniu z innymi rasami stróżującymi. Są bardzo inteligentne, uczą się szybko i mądrze oceniają potencjalne zagrożenie. Owładnięte są silnym instynktem opiekuńczym, przywiązują się do tego, z kim spędzają większość swojego czasu, zarówno z rodziną jak i zwierzętami domowymi. Są łagodne w stosunku do dzieci i zwierząt, a widziano je, gdy karmiły własnym mlekiem jagnięta. Jednak wymagają starannego szkolenia, gdyż są niezwykle wrażliwe na krytykę, silna negatywna korekta powoduje w efekcie zamknięcie się i dąsanie. Są także bardzo niezależne, podobnie jak wszystkie psy stróżujące, a tym samym mniej entuzjastyczne do wykonywania "sztuczek" i udziału w obedience (zawody na posłuszeństwo), niż przeciętny owczarek szetlandzki. Niemniej jednak, dobrze reagują na szkolenie, jeżeli właściciel wykazuje się cierpliwością i postawą osobnika alfa.

Wg. mnie te pieski są słodkie, ale po obejrzeniu filmików na YT z udziałem tej rasy, bałabym się wyjść z takim psem pomiędzy inne.

Ok, to by było na tyle, oczekujcie kolejnych wpisów, Pa!

- Jula -